ब्लॉग

कालपर्यंत होता तारुण्याचा ज्वालाग्नी |आज म्हातारपणी लागते थोडं पाणी ||कुणालाही जर्जरावस्था नकोअसते|सगळ्यांना नवतारूण्य हवे असते||१|| कधीतरी फुलांचे निर्माल्य होणारच|कधीतरी वृद्धत्व सर्वांना येणारच||इथे नाही कोणी कायमचा रहिवासी|योग्यवेळ आल्यावर होतो स्वर्गवासी||२|| कुणी कडक तर कुणी पहिलवान|मानवापेक्षा समय आहे बलवान||केस काळे दिसताच, आरसा हसतो…

नकोच कुणाची भुतदया चुकार|नकोच कुणाचा कार्डावर आधार||मलाच नाही कुणी, मी तर  अनाथ|मी नाही कुणा ललनेचा प्राणनाथ||१|| आहे निरव शांतता संध्याकाळची|आहे शक्यता मुक्कामी पोहोचण्याची||नाही कुणी  वाटेला उभी माझी दारा|नशीबी  दैव नाही,  कुणी ग्रह तारा||२|| नको नशीबी सृष्टीच्या  विरही कला|नाही बघणार कदाच …

बाप वाटे कडक उन्हाळा जसा |लागे शहाळ्याच्या नारळा जैसा||बाप दिसायला काळासावळा|त्याचे आहे पोटी अमृत जिव्हाळा||१|| बाप दिसे वरुन फणसा जैसा |आत गोड गरे ,नका मोजू पैसा||बाप जणु बोरीवरच्या बोरा जैसा|वर काटे तरी गोड कसाअसा||२|| बापाच्या कष्टाला नाही सीमा काई |तेव्हाच…